خليج فارس آن همه ماهي دارد كه ميشود دويست كشتي صيد صنعتي (از آن كشتيهايي كه ماهيها را دويست كيلو، دويست كيلو در حلقهاي بزرگ و وحشتناك خويش هرت ميكشند) سالي دويست ميليون ماهي دويس كيلويي بگيرند؛ اما كجاست آن شجاعت و توكل و عشقي كه يكي مثل «نادر مهدوي» يا «بيژن گرد» بر يك قايق موتوري بنشيند و به قلب ناوگان الكترونيكي شيطان در خليج فارس حمله برد؟. ميپرسد: «اين شجاعت و توكل و عشق به چه درد ميخورد؟». هيچ! به درد دنياي دنياداران نميخورد، اما به كار آخرت عشاق ميآيد، كه آنجاست دار حاكميت جاودانه عشاق... و من به بسيجيان اميد بستهام؛ نه من تنها، همه آنان كه تقدير تاريخي انسان فردا را دريافتهاند و ميدانند كه ما از آغاز قرن پانزدهم هجري، پاي در «عصر معنويت» نهادهايم.این در زمانی است که نه موشکی داشتیم و نه هیمنه ای حال که هم موشکها داریم و هم ابرقدرتیم هم ارتشی داریم و هم سپاهی آماده
یادشهیدان خلیج فارس
نادر مهدوی، بیژن گرد، خداداد آبسالان، غلامحسین توسلی، مهدی محمدیا، مجید مبارکی و نصرالله شفیعی را تا ابد گرامی میداریم
نظرات شما عزیزان:
تقدیم به مادران شهدا
ساعت3:21---24 تير 1391
مادرم ! امروز ماه را چون گردنبندی به گردنت می آويزم و دب اكبر را چون دستبندی زينت دستان تو می كنم و ستاره ها را گوشواری برای تو و تمام گل های جهان را فرش راهت ...
می دانم ، باز هم كم است ...
براستی كه بهشت لايق توست و تو لايق بهشت ....
منتظر حضور سبز شما هستيم
|